De ervaring leert dat veel mensen alleen al het vertellen van het verhaal van hun leven erg prettig vinden; het biedt de kans terug te kijken en te zien hoe een leven tot nu toe gelopen is. Het kan ook de mogelijkheid bieden op een nieuwe manier naar de levensgeschiedenis te kijken en ideeën te vormen over het vervolg van het leven. Dat is vooral prettig voor mensen die aan een nieuwe fase in hun leven gaan beginnen, bijvoorbeeld bij pensionering.
Vroeger hadden we veel meer een verteltraditie. Op die manier werd de geschiedenis doorgegeven, maar dat gebeurt nog weinig. Het verhaal dat ik schrijf, van beknopt tot gedetailleerd, geeft een beeld van de weg die iemand aflegt, wat er op het pad verscheen, van gebeurtenissen, de mensen en de omgeving. Het laat persoonlijke drijfveren zien, de keuzes die daaruit voortvloeiden en onthult de karakteristieken die daar achter schuil gaan.
Voor oudere mensen, hun kinderen en naaste omgeving kan het een goed gevoel zijn te weten dat het levensverhaal is vastgelegd zodat het niet verloren gaat.